ปราสาทศีขรภูมิ
สันนิษฐานว่าสร้างขึ้นในสมัยพระเจ้าสุริยวรมันที่ 2(พ.ศ. 1656-1688) มีการผสมผสานศิลปะแบบบาปวนและ
แบบนครวัดต่อมาในสมัยอยุธยาตอนปลายได้มีการบูรณะปราสาทแห่งนี้ขึ้น ดังปรากฏจารึกภาษาไทย-บาลี
ที่ซุ้มประตูปรางค์บริวารแถวหน้าด้านทิศใต้ กล่าวถึงพระเถระผู้ใหญ่และท้าวพระยาได้ร่วมกันบูรณะปราสาทแห่งนี้
ี้และประกอบพิธีกรรมในศาสนาพุทธ
ปราสาทศีขรภูมิมีชื่อเรียกในท้องถิ่นว่า ปราสาทบ้านระแงง ตั้งอยู่ในพื้นที่ราบกลางเมืองโบราณบ้านปราสาท
ปราสาทนี้มีลักษณะพิเศษคือ ประกอบด้วยปรางค์ห้าองค์ตั้งอยู่บนฐานสูง มีภาพจำหลักนางอัปสรที่มีรูปลักษณ์คล้ายกับนางอัปสรที่ปราสาทนครวัดในเขมรนอกจากนี้ยังมีทับหลังจำหลัก
เป็นลายศิวนาฏ ราชที่งดงามประณีตมาก
จากลวดลายที่ทับหลัง
สื่อให้เห็นถึงความอุดมสมบรูณ์ในยุคนั้นนอกจากนั้นยังมีรูปพระศิวนาฏราชทรงร่ายรำอยู่ซึ่งมีผู้คนเชื่อว่าพระศิวะทรงร่ายรำเพื่อให้โลกที่วิกฤษเข้าสู่สภาวะที่ปกติหากถ้าว่าพระศิวนาฏราชทรงร่ายรำผิดจังหวะหรือลืมพระเนตรดวงที่สามขึ้นมา
โลกก็จะเกิดการวิบัติเดือดร้อนกันไปทั่วทุกแห่งหนและยังคงมีอุทกภัยที่ร้ายแรงต่างๆจึงต้องมีเทพทั้งสี่คอยให้จังหวะในการร่ายรำ
นี่เป็นส่วนหนึ่งจากการที่ดิฉันได้เคยเข้ารับการอบรมหลักสูตรมัคคุเทศน์เพื่อต้อนรับกีฬานักเรียนนักศึกษาที่จังหวัดสุรินทร์เราได้รับเกียรติในการเป็นเจ้าภาพจัดการแข่งขันกีฬาซึ่งทางวิทยาลัยการอาชีพศีขรภูมิและเทศบาลอำเภอศีขรภูมิก็มิได้นิ่งนอนใจจึงจัดอบรมโครงการนี้ขึ้นในเวลาระยะสั้นค่ะ
หากขอมูลมีการผิดพลาดคลาดเคลื่อนประการใดดิฉันก็ขออภัยด้วยน่ะค่ะ
และนี่ก็เป็นส่วนหนึ่งของปางทรงเครื่องหรือส่วนที่ใช้ประดับไว้บนยอดของตัวปราสาทค่ะ
หากท่านผู้ใดสนใจอยากชมปราสาทศีขรภูมิเชิญไปรับชมได้ด้วยตัวเองน่ะค่ะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น